شیوۀ صدقه دادن امام باقر (ع)

قـالَ الصَّـادِقُ علیه السلام: کانَ أبى اِذا تَصَدَّقَ بِشَى ءٍ وَضَعَهُ فى یَدِ السّائِلِ ثُمَّ ارْتَجَعَهُ مِنْهُ فَقَبَّلَهُ وَ شَّمَهُ ثُمَّ رَدَّهُ فى یَدِ السّائِلِ وَ ذلِکَ اِنَّها تَقَعُ فى یَدِاللّه ِ قَبْلَ اَنْ تَقَعَ فى یَدِ السّائِلِ.

امام صادق علیه السلام فرمود: پدرم چون صدقه اى مى داد آن را در دست فقیر مى گذاشت. سپس آن را باز پس گرفته مى بوسید و مى بویید و به فقیر بر مى گرداند، چرا که صدقه قبل از آنکه به دست فقیر برسد در دست خداوند قرار مى گیرد. (خداوند آن را مى پذیرد).

طبق روایات متعدد که ارزش و فضیلت صدقه را بیان مى کند، صدقه قبل از آنکه در دست فقیر قرار گیرد در دست خدا قرار مى گیرد و برکت پیدا مى کند. این اهمیّت احسان و صدقه را مى رساند و عمل امام باقر علیه السلام نیز با توجّه به این نکته است.