منظور از مهدویت نوعی و شخصی چیست؟
گاهی در تعبیرات از مهدویت شخصی و نوعی استفاده میشود، مثلاً گفته
میشود: اهل سنّت مهدویت نوعی را قبول دارند و شیعه امامی مهدویت شخصی را،
مقصود از این دو چیست؟
شیعه قائل به مهدویت شخصی است؛ یعنی معتقد است به
اینکه مهدی موعودعلیه السلام شخصی است معیّن که متولد شده و تاکنون زنده
است و در آینده ظهور خواهد کرد، و او کسی جز فرزند امام حسن عسکریعلیه
السلام نیست.
ولی اهل سنّت معتقد به مهدویت نوعی است؛ یعنی معتقد است که
در آخرالزمان شخصی از ذریه پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله به نام مهدی
متولد شده، و ظهور خواهد کرد. و اوست کسی که زمین را پر از عدل و داد خواهد
نمود همان گونه که پر از ظلم و جور شده باشد، گرچه وجود خارجی ندارد. (که این طبق روایات مردود و غلط است)
تعبیر
مهدی نوعی و شخصی کاربرد دیگری نیز دارد که نزد عرفا متداول است. برخی از
عرفای اهل سنّت معتقدند به اینکه در هر زمانی باید یک مهدی
موجود باشد خواه از نسل علی و خواه از نسل عمر.
مقصود آنان از مهدی،
همان قطب عالم امکان است، ولی شیعه قائل است که در هر زمان باید امام معصوم
موجود باشد، زیرا بدون آن زمین مضطرب خواهد شد.