انتظار ارجح(3)

چه نوع انتظارى راجح است؟ (بخش پایانی)

این نوع برداشت، از آن جهت که با اصلاحات مخالف است و فسادها و تباهى‌ها را به عنوان مقدمۀ یک انفجار مقدّس و موجّه مى‌شمارد، باید «شبه دیالکتیکى» خوانده شود، با این تفاوت که در تفکر دیالکتیکى با اصلاحات از آن جهت مخالفت مى‌شود و تشدید نابسامانى‌ها از آن جهت داده مى‌شود که شکاف وسیع‌تر شود و مبارزه پیگیرتر و داغ‌تر گردد. ولى این تفکّر عامیانه فاقد این مزیّت است، فقط به فساد و تباهى فتوا مى‌دهد که خودبه‌خود منجرّ به نتیجه مطلوب بشود.

این نوع برداشت از ظهور و قیام مهدى موعود، و این نوع انتظار فرج که منجرّ به نوعى تعطیلی در حدود و مقرّرات اسلامى مى‌شود و نوعى اباحى‌گرى باید شمرده شود به هیچ‌وجه با موازین اسلامى و قرآنى وفق نمى‌دهد.

انتظار ارجح (2)

چه نوع انتظارى راجح است؟(بخش دوم)

2 -انتظارى که ویرانگر است، بازدارنده است، فلج‌کننده است و نوعى اباحى‌گرى است، برداشت قشرى از مردم از مهدویت و قیام و انقلاب مهدى علیه السّلام این است که صرفا ماهیت انفجارى دارد. فقط و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلم‌ها و تبعیض‌ها و اختناق‌ها و حق‌کشى‌ها ناشى مى‌شود، آن‌گاه که صلاح به نقطه صفر برسد و حقّ و حقیقت هیچ طرفدارى نداشته باشد. و این برداشت کاملاً اشتباه و به دور از روایات رسیده در رابطه با ظهور است

انتظار ارجح (1)

چه نوع انتظارى راجح است؟ (بخش اول)

انتظار فرج بر دو گونه است:

 ١ -انتظارى که سازنده است، تحرّک‌بخش است، تعهّدآور است، عبادت بلکه با فضیلت‌ترین عبادات است.

از مجموعۀ آیات و روایات اسلامى استفاده مى‌شود که ظهور مهدى موعود (ع) حلقه‌اى است از حلقات مبارزه اهل حق و اهل باطل که به پیروزى نهایى اهل حق منتهى مى‌شود. سهیم بودن یک فرد در این سعادت موقوف به این است که آن فرد عملا در گروه اهل حقّ باشد. امامان و رهبران معصوم الهى به‌طور روشن و صریح با ارائه تصویرى مناسب از انتظار، روى برداشت درست و صحیح از مفهوم آن تکیه داشته‌اند و انتظار را از مقولۀ عمل به حساب آورده‌اند، و لذا پیامبر (ص) مى‌فرماید:

«أفضل أعمال أمّتى انتظار الفرج» ؛   «افضل اعمال امت من انتظار فرج است.»

و نیز در روایتى دیگر از امام صادق علیه السّلام مى‌خوانیم: «أفضل الأعمال انتظار الفرج من اللّه» ؛   «بزرگ‌ترین اعمال انتظار فرج از خداست.»

اهمیت آمادگى و زمینه‌سازى را مى‌توان در پیام امام صادق علیه السّلام یافت که فرمود:«لیعدنّ أحدکم لخروج القآئم و لو سهما» ؛   «باید هرکدام از شما براى خروج قائم آمادگى پیدا کند اگرچه با تهیه کردن یک تیر باشد.»