آزاد کردن بنده توسط امام حسین(ع)

عَن اَبى جَعفَرٍ علیه السلام: کانَ الْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ علیهماالسلام یُعْـتِقانِ عَـنْ عَـلىٍّ علیه السلام .

امام باقر علیه السلام فرمود: امام حسن و امام حسین علیهماالسلام از جانب حضرت على علیه السلام بنده آزاد مى کردند.

طبقات ابن سعد، زندگانى امام حسین علیه السلام ص 36

آزاد کردن بنده به نیابت از امام على علیه السلام نیز، کارى خداپسندانه بود که بدین وسیله هم بردگان آزاد مى شدند، هم یاد نیک از گذشتگان بود.

عذر پذیری امام حسین (ع)

قَـالَ الحُسَینُ علیه السلام: لَوْ شَتَمَنى رَجُلٌ فى هذِهِ الاُذُنِ (و اَوْمى اِلَى الیُمْنى) وَاعْتَذَرَ لى فِى الاُْخْرى، لَقَبِلْتُ ذلِکَ مِنْهُ.

امام حسین علیه السلام فرمود: اگر کسى در این گوش من (اشاره کرد به گوش راست) ناسزا گوید و در گوش دیگرم عذرخواهى کند، پوزش او را از او قبول مى کنم.

احقاق الحق ج 11 ص 431

از نشانه هاى روح بلند، «عذرپذیرى» است. این صفت، از صفات خداست. هر که به درگاه خدا به خطاى خویش اعتراف کند و از او عذر و بخشایش بخواهد، خداوند هم عذرخواهى او را مى پذیرد و از گناهانش مى گذرد. صفت «غفّار»، «توّاب»، «عفوّ»، «غفور» همه اشاره به این نکته دارد و خوب است مؤمنان هم نسبت به هم کینه به دل نگیرند و از خطا و بدى یکدیگر درگذرند.

دعای امام حسین(ع)

کانَ دُعـاءُ الْحُسَـیْنِ بْنِ عَلىٍّ علیهماالسلام: اَللّهُمَّ ارْزُقْنىِ الرَّغْـبَةَ فِى الاْخِرَةِ، حَتّى أَعْرِفَ صِدْقَ ذلِکَ فى قَلْبى بِالزَّهادَةِ مِنّى فىدُنْیاىَ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنى بَصَرا فىأمْرِ الاْخِرَةِ حَتّى أَطْلُبَ الْحَسَناتِ شَوْقا، وَاَفِرَّ مِنَ السَّیِّئاتِ خَوْفا یارَبِّ.

از دعاهاى امام حسین علیه السلام این بود که: خدایا! شوق به آخرت عطایم کن تا از بى رغبتیم به دنیا صدق آن را بشناسم. خدایا! چشم بصیرت در امر آخرت روزیم فرما تا با شوق دنبال خوبیها رفته و از گناهان گریزان شوم.

موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام ص 809

نا توانترین مردم از دیدگاه امام حسین(ع)

قالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام: اَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ، وَاَبْخَلُ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بالسَّلامِ.

امام حسین علیه السلام فرمود: ناتوان ترین مردم کسى است که از دعا عاجز باشد وبخیل ترین مردم کسى است که درسلام بُخل ورزد.

بحارالانوار، 93، 294. موسوعه کلمات الامام الحسین علیه السلام، 781، ح 971.

ادا کردن حق عبادت در بیان امام حسین(ع)

قالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام: مَنْ عَبَدَاللّه َ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّه ُ فَوْقَ اَمانِیهِ وَ کِفایَتِهِ.

امام حسین علیه السلام فرمود: کسى که خدا را آنطور که شایسته اوست عبادت کند خـداوند بیش ازآنچه آرزو وکفایت اوست به اومى دهد.

موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، 748، ح 906

ادب از نگاه امام حسین(ع)

سُئِلَ الاْمامُ الْحُسَیْنُ علیه السلام عَنِ الاَْدَبِ، فَقالَ: هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَیْتِکَ، فَلا تُلْقِىَ اَحَداً اِلاّ رَأَیْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَیْکَ.

از امام حسین علیه السلاممعناى ادب را پرسیدند؟ امام علیه السلام فرمود: ادب عبارتست از اینکه وقتى که از خانه خارج مى شوى به هرکسى برخورد مى کنى او را برتر از خود بینى(یعنى همیشه دیگران را از خود بهتر بینى و احترام آنها را نگهدارى)

دیوان الامام الحسین علیه السلام، ص99، و موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، 910

مبدأ غیبت صغرا

مبدأ غیبت صغرا از چه زمانى به حساب مى‌آید؟

در اینجا دو نظریه وجود دارد:

نظریۀ اول اینکه: غیبت صغرا از زمان ولادت حضرت مهدى علیه السّلام بوده؛ زیرا ولادت حضرت در اختفا و پنهانى بوده است. ولى این نظریه مورد مناقشه واقع شده، زیرا بحث در غیبت امام است و در آن هنگام حضرت به مقام امامت نرسیده بود. خصوصا آنکه جماعت زیادى از شیعیان، حضرت را در آن پنج سال قبل از شهادت حضرت عسکرى علیه السّلام مشاهده کرده‌اند.

نظریه دوم اینکه: غیبت حضرت از زمان شهادت پدرش امام عسکرى علیه السّلام بوده است. و به‌طور دقیق مى‌توان گفت که بعد از نماز خواندن بر جنازۀ پدرش، در آن قضیه‌اى که ابو الادیان بصرى نقل مى‌کند. ١

1)کمال الدین، ص 474-476 ؛بحار الانوار ج50 ، ص332

زمینه سازی امیرالمومنین(ع) برای غیبت امام زمان (عج)

آیا امام على علیه السّلام به غیبت حضرت مهدى علیه السّلام اشاره کرده است؟

آرى، در بسیارى از روایات به آن اشاره نموده است از جمله؛

صدوق در حدیثى به سند خود از امیر المؤمنین علیه السّلام نقل کرده که فرمود: «للقآئم منّا غیبة أمرها طویل کأنّى بالشیعة یجولون جولان النعم فى غیبته یطلبون المرعى فلا یجدونه ألا فمن ثبت منهم على دینه و لم یقس قلبه لطول أمد غیبة إمامه فهو معى فى درجتى یوم القیامة. . .¹» ؛ 

«براى قائم از ما غیبتى است که زمان و مدّت آن طولانى خواهد بود. گویا شیعه را مى‌بینم که به مانند گوسفندان متحیّر و سرگردان به دنبال چراگاه مى‌گردد ولى آن را نمى‌یابد. آگاه باشید! هرکس که در آن زمان بر دین خود ثابت‌قدم باشد و قلبش به جهت طولانى شدن مدت غیبت سخت نشود، او با من و در مرتبۀ من در روز قیامت خواهد بود.»

١) . کمال الدین، ص ٣٠٣؛ اعلام الورى، ص ۴٢۶؛ بحار الأنوار، ج ۵١، ص ١٠٩، ح ١.

خبر دادن پیامبر (ص) از غیبت امام زمان (عج) (2)

آیا رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله خبر از غیبت امام زمان علیه السّلام داده است؟

امام على علیه السّلام نیز از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده که فرمود: «ثمّ یغیب عنهم إمامهم ما شآء اللّه و یکون له غیبتان إحداهما أطول من الأخرى. . .» ؛ ¹«. . . آن‌گاه امامشان از میان آنها تا هر زمان که خدا بخواهد غایب خواهد شد. و براى او دو غیبت مقرر شده که یکى از آن دو از دیگرى طولانى‌تر است. . .» .

جابر بن عبد اللّه انصارى از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله پرسید: «و للقآئم من ولدک غیبة؟ قال: إى و ربّى. ثمّ قرأ هذه الآیة: وَ لِیُمَحِّصَ اَللّهُ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ یَمْحَقَ اَلْکافِرِینَ » ؛ ²«آیا براى قائم از اولاد تو غیبت است؟ فرمود: آرى به خدا سوگند. آن‌گاه این آیه را قرائت نمود: وَ لِیُمَحِّصَ اَللّهُ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ یَمْحَقَ  اَلْکافِرِینَ³. »

1 ) . بحار الأنوار، ج ۵٢، ص ٣٨٠.

2) . همان، ج ۵١، ص ٧٣، ح ١٨؛ کمال الدین، ص ٢٨٧.

3) . سورۀ آل عمران، آیۀ ١۴١

خبر دادن پیامبر (ص) از غیبت امام زمان (عج)

آیا رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله خبر از غیبت امام زمان علیه السّلام داده است؟

آرى، در بسیارى از روایات به این موضوع اشاره شده است؛ ابن عباس در حدیثى از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله نقل مى‌کند که فرمود:

«. . . و جعل من صلب الحسین أئمّة یقومون بأمرى و یحفظون وصیّتى التاسع منهم قآئم أهل بیتى و مهدىّ أمّتى أشبه الناس بى‌فى شمآئله و أقواله و أفعاله. یظهر بعد غیبة طویلة و حیرة مضلّة فیعلن أمر اللّه و یظهر دین اللّه جلّ و عزّ. . .» ؛ ^١

«. . . و از صلب حسین امامانى قرار داد که به امر من قیام کرده و وصیت مرا حفظ خواهند نمود، نهمین از آنها قائم اهل بیت من و مهدى امت من است. او شبیه‌ترین مردم به من در شمایل و اقوال و افعال است. بعد از غیبتى طولانى و حیرتى گمراه‌کننده ظهور خواهد کرد، آن‌گاه امر خدا را اعلان کرده و دین او را ظاهر خواهد نمود. . .» .

1) . کمال الدین، ص ٢۵۶؛ بحار الأنوار، ج ٣۶، ص ٢٢٧، ح ٣.

زمینه سازی ائمّه برای غیبت امام زمان (عج)

براى غیبت امام مهدى علیه السّلام چه زمینه‌سازى از جانب امامان انجام گرفت؟

موضوع غیبت امام تجربه جدیدى براى امّت بود، تجربه‌اى که به این مقدار از غیبت هرگز هیچ امّتى به چشم خود ندیده بود، لذا امّت و جامعۀ شیعى احتیاج مبرم به زمینه‌سازى براى ورود به آن داشت. به همین جهت اهل بیت علیهم السّلام و حتى رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله همگى به‌طور مکرّر به موضوع غیبت امام دوازدهم اشاره صریح داشته‌اند.

همان‌گونه که غیبت صغرا قبل از شروع غیبت کبرا نیز به جهت زمینه‌سازى و ایجاد انس در بین مردم براى ورود به غیبت کبرا بوده است.

کم گویی از بیان امام کاظم (ع)

کم گویی ، حکمت بزرگی است ، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است . تحف العقول ، ص 437

پوستر شهادت حضرت زینب (س)

.: دریافت این تصویر :.

زمینه سازی خداوند برای امامت امام زمان(ع)

آیا خداوند براى امامت حضرت مهدى علیه السّلام زمینه‌سازى کرده است؟

آرى، از جمله موضوعاتى که قبل از ولادت امام مهدى علیه السّلام اتفاق افتاد که آن را مى‌توان زمینه‌ساز امامت حضرت مهدى علیه السّلام در کودکى دانست، ولادت امام جواد و امام هادى علیهما السّلام است؛ زیرا امام جواد در هشت سالگى یا هفت سالگى، و امام هادى در سنّ شش سالگى به امامت رسیدند. و لذا بعد از آنکه شیعه به امامت این دو امام اعتقاد پیدا نمود، این مسأله زمینه‌ساز اعتقاد به امامت حضرت مهدى علیه السّلام و رفع استبعاد از امامت او در سنین پنج سالگى شد.

امامت امام زمان(عج )در کودکی

آیا کسی در کودکی می تواند به امامت برسد؟

احمد کاتب مى‌نویسد: «معقول نیست که خداوند طفل صغیرى را به رهبرى مسلمین منصوب کند»¹ .

پاسخ: خداوند تعالی در قرآن کریم در مورد حضرت عیسى علیه السّلام مى‌فرماید: فَأَشارَتْ إِلَیْهِ قالُوا کَیْفَ نُکَلِّمُ مَنْ کانَ فِی اَلْمَهْدِ صَبِیًّا ^* قالَ إِنِّی عَبْدُ اَللّهِ آتانِیَ اَلْکِتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا؛ «مریم [در پاسخ ملامت‌گران] به طفل اشاره کرد. آنها گفتند: چگونه با طفل گهواره‌اى سخن گوییم؟ آن طفل گفت: همانا من بنده خدایم که مرا کتاب آسمانى و شرف نبوت عطا فرمود. . .»² .

٢) . تطوّر الفکر السیاسى، ص ١٠٢.

٣) . سورۀ مریم، آیۀ ٢٩ و ٣٠.

امامت حضرت صاحب الزمان(عج) در کودکی

آیا کسی در کودکی می تواند امام باشد؟

از جمله سؤال‌هاى مطرح در مورد امام زمان علیه السّلام این است که آیا کسى مى‌تواند در سنین کودکى به مقام امامت و خلافت برسد؟

ابن حجر هیتمى از علماى اهل سنّت مى‌گوید: «آنچه در شریعت مطهّر ثابت شده این است که ولایت طفل صغیر صحیح نیست، پس چگونه شیعیان به خود اجازه داده و گمان بر امامت کسى دارند که عمر او هنگام رسیدن به امامت، بیش از پنج سال نبوده است» . ^١

پاسخ: خداوند متعال خطاب به حضرت یحیى مى‌فرماید: یا یَحْیىٰ خُذِ اَلْکِتابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَیْناهُ اَلْحُکْمَ صَبِیًّا؛ «اى یحیى! تو کتاب آسمانى ما را به قوت فراگیر و به او در کودکى مقام نبوت دادیم.»²

١)صواعق المحرقه، ص ١۶۶.

2)سورۀ مریم، آیۀ ١٢.

پوستر شهادت امام هادی(ع)

.:برای دریافت تصاویر روی آنها کلیک کنید:.