شیوه و اصول پیمان امام زمان(عج) با اصحاب (2)

امام زمان‌ علیه السلام با اصحاب خود بر سر چه اصولی پیمان می‌بندد؟(بخش دوم)

امام علی‌علیه السلام می‌فرماید: «همانا قائم با یارانش پیمان می‌بندد و از آنان بیعت می‌گیرد که: مسلمانی را دشنام ندهند... حریمی را هتک نکنند، به خانه‌ای هجوم نبرند، کسی را به ناحق نزنند، طلا و نقره گنج نکنند، همچنین گندم و جو اندوخته نسازند. مال یتیمان را نخورند... لباس خزّ و حریر نپوشند. کمربند زرّین نبندند... در امور معاش به اندک بسنده کنند... لباس درشت بپوشند و صورت بر خاک بگذارند... و در راه خدا به جهادی شایسته دست یازند.
خود (امام) نیز متعهد می‌شود که از همان راهی که آنان می‌روند برود، و چون آنان لباس بپوشد، و بر مرکوبی مانند مرکوب آنان سوار شود و چنان باشد که آنان هستند. به اندک بسنده کند، و زمین را با یاری خدای دادگری پر کند پس از آنکه از ستم پر شده باشد... و صاحب و دربانی نگمارد».¹

1232) منتخب الأثر، ص 469.

برای مطلعه بخش اول مبحث اینجا را کلیک کنید...

شیوه و اصول پیمان امام زمان(عج) با اصحاب (1)

امام زمان‌ علیه السلام با اصحاب خود بر سر چه اصولی پیمان می‌بندد؟ (بخش اول)

از برنامه‌ها و روش‌های امام مهدی‌علیه السلام پیمان‌گیری از یاران خویش است. پیمان و بیعت در جامعه اسلامی از آغاز تشکیل حاکمیت اسلام رسم شد، و پایه‌گذاری نخستین مرکزیّت و حکومت اسلامی به دست مبارک پیامبر اسلام‌صلی الله علیه وآله با آیین بیعت و پیمان گرفتن از یکایک مردم همراه بود.

امام مهدی‌علیه السلام نیز چون نیاکان خویش از یارانش بیعت می‌گیرد و با آنان پیمان می‌بندد. پیمان امام بر سر اصولی است که راه و رسم و شیوه و روش امام را در حکومت تبیین می‌کند.

 برای مطالعۀ این اصول و شیوه ها در بخش دوم اینجا را کلیک بفرمایید...

گروه های بیعت کننده با امام زمان(عج)

چه کسانی با حضرت مهدی‌علیه السلام بیعت خواهند کرد؟

کسانی که با حضرت بیعت خواهند کرد به ترتیب عبارت‌اند از:
1- جبرئیل امین‌علیه السلام.
2- اصحاب خاص حضرت.
3- اصحاب عام حضرت.
4- کسانی که در مکه حاضر بوده و به او و دعوتش اعتماد و اطمینان پیدا می‌کنند.

شعر «انتظار صاحب الزمان» از شاعر نوجوان

شعر از شاعر نوجوان امیر مهدی انصاری پور

ای پادشه ملک خدایی، باز آ

تا کی کشم این رنج جدایی، باز آ

دل ها همه از هجر تو دیوانه شدند

ای روح و دوا بر دل مایی، باز آ

دیوار گنه راه افق را هم بست

ای نور علا نورِ علایی، باز آ

هل من ناصر ینصرنی نشنیدم

لکن برسان به ما ندایی، باز آ 

دنیا همه سر به ظلم و بیداد گَریست

ای وارث عدل مرتضایی(ع)، باز آ 

دانی که هزاران نفر از هجر تو مردند

تا داده مرا اجل بقایی، باز آ

گر در نجف و مدینه و کرب و بلا

گر زائر مشهدالرّضایی(ع)، باز آ

کاش می دیدم تو را یکبار در عمرم ولی

کی رسد دیدار وقت آشنایی، باز آ

تاریکی و جهل، چون شبی تیره و تار

ای شمس سحرگهان ، کجایی؟  باز آ

آیا با امام زمان‌ علیه السلام از روی اکراه بیعت می‌شود؟(2)

آیا با امام زمان‌ علیه السلام از روی اکراه بیعت می‌شود؟ (بخش دوم)

زراره از امام صادق‌ علیه السلام نقل کرده که فرمود: «به اسم قائم ندا داده می‌شود، پس او می‌آید و پشت مقام قرار می‌گیرد. به او گفته می‌شود: به تحقیق به اسم تو ندا داده می‌شود، منتظر چه چیزی هستی؟ دست او گرفته شده، با او بیعت می‌شود. زراره می‌گوید: الحمد للَّه، ما می‌شنیدیم که قائم‌ علیه السلام با کراهت بیعت می‌کند (می‌شود) و وجه استکراه او را نمی‌دانستیم، ولی دانستیم این استکراهی است که گناهی درآن نیست».²
ممکن است منظور از این استکراه که حضرت نسبت به بیعت مردم دارند این باشد که از آنجا که مظلومان از آن حضرت تقاضای رفع ظلم می‌کنند لذا حضرت از روی تواضع در ابتدا استکراهی از خود نشان می‌دهند. خصوصاً آنکه این کار باید به اذن و اراده و مشیّت خداوند صورت پذیرد.

1231) الغیبة، نعمانی، ص 140.

برای مطالعۀ بخش اول مبحث کلیک بفرمایید...

آیا با امام زمان (عح) از روی اکراه بیعت می شود؟ (1)

آیا با امام زمان‌ علیه السلام از روی اکراه بیعت می‌شود؟ (بخش اول)

در برخی روایات فریقین اشاره شده که حضرت با اکراه با مردم بیعت می‌کند و یا اینکه مردم با اکراه با او بیعت می‌کنند.
قتاده از رسول خدا صلی الله علیه وآله نقل کرده که فرمود: «مهدی از مدینه به سوی مکه خروج می‌کند، مردم از او می‌خواهند که از بینشان خروج کند، پس با او بین رکن و مقام در حالی که کراهت دارد بیعت می‌کنند...».¹

^{1230) الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 152.}

برای مطالعه بخش دوم مبحث اینجا را کلیک بفرمایید...

جمله جرج جردق مسیحی درباره امام علی (ع)

جرج جرداق مسیحی صاحب کتاب " امام علی^(ع) فریاد عدالت و انسانیت" در وصف حضرت علی(ع) می گوید: "ای روزگار کاش می توانستی همه قدرت هایت را، و ای طبیعت، کاش می توانستی همه استعدادهایت را در خلق یک انسان بزرگ، نبوغ بزرگ و قهرمان بزرگ جمع می کردی و یک بار دیگر به جهان ما یک علی دیگر می دادی".

غدیر بینی شیطان را به خاک مالید!!!

قـالَ اَبُـو عَبـدِاللّه ِ علیه السلام: ... وَ اِنَّهُ الْیَوْمُ الَّذى اَقامَ رَسُولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آلهعَلیّا علیه السلاملِلنّاسِ عَلَما وَ اَبانَ فیهِ فَضْلَهُ وَ وَصیَّهُ فَصامَ شُکْرا لِلّهِ عز و جل ذلِکَ الْیَوْمَ وَ اِنَّهُ لَیَوْمُ صِیامٍ وَ اِطْعامٍ وَ صِلَةِ الاِْخْوانِ وَ فیهِ مَرْضاةُ الرَّحْمنِ، وَ مَرْغَمَةُ الشَّیْطانِ.

امام صادق علیه السلام فرمود: عید غدیر، روزى است که رسول خدا صلی الله علیه و آله على علیه السلام را به عنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد، بعد بعنوان سپاسگزارى از خداى بزرگ آن روزه را روزه گرفت و آن روز، روز روزه دارى و عبادت و طعام دادن و به دیدار برادران دینى رفتن است. آنروز روز کسب خشنودى خداى مهربان و به خاک مالیدن بینى شیطان است.

وسائل الشیعه 7: 328، ضمن حدیث 12

فزونی ایمان علی بر هرچه در دنیاست!!!

پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: لو ان السموات و الارض وضعتا فى کفة و وضع ایمان على فى کفة لرجح ایمان على.

یعنى اگر آسمانها و زمین در یک کفه ترازو و ایمان على در کفه دیگر گذاشته شوند به طور حتم ایمان على بر آنها فزونى میکند.

غایة المرام طبع قدیم ص 509/ فضائل الخمسه، جلد 1، ص 191

چه کس می توان مثل علی(ع) عبادت کند؟!

امام سجّاد(ع) که ملقّب به سید الساجدین و زین العابدین است. و آنقدر عبادت می کند که دل فرزندشان امام باقر (ع) برای ایشان می سوزد. و صاحب آنچنان مناجات ها و دعاها است. می فرمایند:«من یقوی علی عبادت علی‌ بن‌ ابی‌ طالب»؛¹چه کسی می‌تواند مثل علی عبادت کند؟  این سخن به این معناست که امام سجّاد(ع) میان خود و امام علی (ع) را فاصله ای طولانی می بیند.

1)

الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، شیخ مفید ج‏2  ص 141 ؛

المناقب ، ابن شهر آشوب، ج 4 ، ص 149 ؛

کشف ‏الغمة ، محدث اربلی، ج 2 ، ص 85 ؛

مکارم ‏الأخلاق ، طبرسی ، ص 317 ؛

الغارات ، ابرهیم بن محمد الثقفی ، ج 2 ، ص 325 ؛

 بحارالأنوار ، علامه مجلسی ، ج 46 ، ص 74 ؛

شرح چهل حدیث ، امام خمینی، ص 441 (اعمال اهل بیت(ع)) ؛

خوشا به حالت ای دوست دار علی(ع)!!!

در کتاب « ینابیع المودة » نوشته عالم بزرگ اهل سنت شیخ سلیمان بلخى حنفى، روایتى است به نقل از حضرت امام رضا علیه السلام از پدرانش از امیرالمؤمنین (ع) از رسول خدا (ص) که آن حضرت فرمودند:

یا على ! خوشا به حال کسى که تو را دوست بدارد و امامتت را تصدیق مى‏ کند و واى بر کسى که تو را دشمن بدارد و امامتت را انکار مى‏ نماید . عاشقان تو میان اهل آسمان‏ها معروف و شناخته شده‏ اند ، آنان اهل دین هستند ، پارسا و پاک‏دامنند ، خوبى از چهره آنان نمایان است ، فروتن و خاکسارند ، دیدگانشان فرو افتاده و دل‏هایشان مالامال ترس از عظمت خدا و عقاب اوست ، بى‏ تردید حقّ ولایت و امامتت را مى‏ شناسند و زبانشان به فضل تو گویاست ، دیدگانشان از راه مهر و محبّت بر تو و امامان از فرزندانت گریان است ، به آنچه خدا در کتابش آنان را فرمان داده و به آنچه من به آنان فرمان داده‏ ام و آنچه تو به آنان فرمان داده‏ اى و به آنچه اولواالامر از امامان بر پایه قرآن و سنت به آنان فرمان داده ‏اند عمل مى ‏کنند ، آنان اهل تعامل با یکدیگرند و به یکدیگر محبّت مى‏ ورزند ، ملائکه بر آنان درود مى‏ فرستند و بر دعایشان آمین مى‏ گویند و براى گناه‏کارشان درخواست آمرزش مى‏ نمایند .