بخش ویژگی های حکومت امام زمان (عج)
اعزام نماینده
قـالَ الباقرُ علیه السلام: ثُمَّ یَرْجِعُ اِلَى الْکُوفَةِ فَیَبْعَثُ الثَلاثَ مِأئةَ وَالْبِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلاً اِلَى الاْفاقِ کُلِّها فَیَمْسَحُ بَیْنَ اَکْتافِهِمْ وَعَلى صُدُورِهِمْ فَلایَتَعایُونَ فى قَضاءٍ.
امام باقر علیه السلام فرمود: سپس (مهدى) به شهر کوفه بر مى گردد و سیصد و ده نفر و اندى را به تمامى اطراف مى فرستد و دستى بر بین شانه ها و سینه هاى آنان مى کشد، پس در هیچ قضاوتى در نمى مانند.
الامام المهدى، ص 543.
برخورد با فقرا و کار گزاران
قـالَ رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله: عَلامَةُ الْمَهدِىّ اَنْ یَکُونَ شَدیدا عَلَى الْعُمّالِ جَـوادا بِالْمالِ رَحیما بِالْمَساکینَ.
پیامبر گرامى اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: از نشانه هاى مهدى است: سختگیرى در برخورد با کارگزاران. بخشندگى مال. مهربانى و رحمت با تهیدستان.
موسوعة احادیث الامام المهدى، ص 246، ج 1، روایت 152.
عزل ناپاکان
قـالَ عَلىٌ علیه السلام: لَیَنْزِعَنَّ عَنْکُم قُضاةَ السُّوءِ ... وَ لَیَعْزِلَنَّ عَـنْکُمْ اُمَـراءَ الْجَوْرِ وَلَیُطَهِّرَنَّ الاَْرْضَ مِنْ کُلِّ غاشٍ وَلَیَعْـمَلَنَّ بِالْعَـدْلِ.
امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: براستى او (مهدى) قاضیان زشت کردار را برکنار مى کند و حکمرانان ستمگر را بر مى دارد و زمین را از هر ستمگرى پاکیزه مى کند و خود به عدالت رفتار مى نماید.
بحارالانوار، ج 51، ص 120، حدیث 23.
شیوه نبرد
قالَ الصّـادقُ علیه السلام: فَیُقْبِلُ عَلىَ الطّائِفَةِ الْمُنْحَرِفَةِ فَیَعِظُهُمْ وَیَدْعُوهُمْ ثَلاثَةَ اَیّامٍ فَلا یَزْدادُونَ اِلاّ طُغْیانا وَکُفْرا فَیَأْمُرُ بِقَتْلِهِمْ فَیُقْتَلُونَ جَمیعا.
امام صادق علیه السلام فرمود: پس (مهدى) روى به گروه منحرفان نماید و سه روز آنان را موعظه و دعوت کند و چون آنان بر طغیان و کفرشان بیفزایند، فرمان به کشتار آنان مى دهد و همگى را مى کشند.
نوائب الدهور، ج 3، ص 142.
پذیرش اموال پاک
قالَ الْمَهدىُّ علیه السلام: وَ أَمّا اَمْوالُکُمْ فَما نَقْبَلُها اِلاّ لِتُطَهَّرُوا فَمَنْ شاءَ فَلْیَصِلْ وَ مَنْ شاءَ فَلْیَقْـطَعْ ... وَما وَصَلْتَنا بِهِ فَلاقَبُولَ عِنْدَنا اِلاّ لِما طابَ وَ طَهُرَ.
امام مهدى علیه السلام فرمود: اما اموال شما را نمى پذیریم مگر از آن روى که شما پاک شوید. پس هر که خواهد بما بپردازد و آنکه خواهد دست باز دارد ... و آنچه به ما بپردازى، جز آنچه پاک و پاکیزه باشد نزد ما پذیرفته نیست.
الغیبة، شیخ طوسى، 290.