مرحوم حاج محمد علی فشندی تهرانی(ره) می گوید که در مسجد جمکران، سیدی نورانی را دیدم، با خود گفتم این سید در این هوای گرم و تابستانی از راه رسیده و تشنه است. ظرف آبی بدست او دادم تا بنوشد و گفتم: آقا! شما از خدا بخواهید تا فرج امام زمان(عج) نزدیک گردد. حضرت فرمودند: شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی خواهند. اگر بخواهند و دعا کنند فرج ما می رسد.»1
ما را چه شده است؟ مگر کسی جز ایشان داریم؟ مهدی(عج) تنهای تنها مانده است، ما اهل کوفه نیستیم؟ در خواستن امامِمان هم... امامی که اعمالمان بر او پوشیده نیست و اگر دعای او نبود هلاک شده بودیم! در خواستن این امام هم... حتی اندازۀ آب خوردنی هم... غیبت اماممان(عج) تقصیر خود ماست! بار دیگر فرزند فاطمه(س) را در غربت کردیم... در غیبت!
1) عطر انتظار، ص146، سید محمد رضا طباطبایی نسب
پاسخ:
احسنت!
ممنون از شعر زیباتون
پاسخ:
علیکم السلام
ممنون از لطفتون... ان شاءالله شما یاری بفرمایید که بهتر شود...
آه... چه عرض کنم این هارو میگیم که یاد حضرت باشیم لا اقل... فقط خواستن!... ما که همون دعای زبانی رو هم نمی کنیم
پاسخ:
علیکم السلام
متاسفانه...
ان شاءالله... باید از سربازان زمان غیبت آقا باشیم...
پاسخ:
سلام علیکم
احسنتم...
بسیار زیبا بود
پاسخ:
سلام علیکم
اما این بر خلاف قاعدۀ زمان ظهور است...!
حضرت صاحب (عج) زمانی ظهور می کنند که طلب همگانی منجی برای نجات از وضع جهان انجام شود
پاسخ:
علیکم السلام
ممنون از لطف شما
تشکر و التماس دعا
پاسخ:
متاسفانه همینطوره... بعضیا سودشون تو نیومدن حضرته!
اما نه! نا امیدی از اجابت دعا دلیل دعا نکردن ما نیست!
رو راست که باشیم میدونیم دلیلش غفلته... دلیلش اینه که من انقدر اهل گناهم حواسم دیگه به آقام نیست... اصلاً نمی تونه باشه