وَلَوْ أَنَّ
لِکُلِّ نَفْسٍۢ ظَلَمَتْ مَا فِى ٱلْأَرْضِ لَٱفْتَدَتْ بِهِۦ ۗ وَأَسَرُّوا۟ ٱلنَّدَامَةَ
لَمَّا رَأَوُا۟ ٱلْعَذَابَ ۖ وَقُضِىَ بَیْنَهُم بِٱلْقِسْطِ ۚ وَهُمْ
لَا یُظْلَمُونَ
و
هر کس که ستم کرده، اگر تمامی آنچه روی زمین است در اختیار داشته باشد، )همه را از هول عذاب،)
برای نجات خویش میدهد! و هنگامی که عذاب را ببینند، )پشیمان میشوند؛ امّا)
پشیمانی خود را کتمان میکنند (، مبادا رسواتر شوند)! و در میان آنها، بعدالت
داوری میشود؛ و ستمی بر آنها نخواهد شد1!
در این آیه منظور از هر کسیکه ستم کرده، کسانی هستند که به آل محمد (ص) ستم کرده اند و حق آنها را پایمال کرده اند، که در رجعت از انتقام الهی راه فراری ندارند و آرزو می کنند که همۀ آنچه در روی زمین است از آنِ آنها باشد تا همۀ آنها را بدهند و خود را نجات دهند.2
1)یونس، آیه54
2) بحار الانوار ج53، ص51، الزام الناصب ج2 ص344، نور الثقلین ج2 ص306 و تفسیر صافی ج2 ص406
منبع: رجعت یا دولت کریمه خاندان وحی ص 38