چه نوع انتظارى راجح است؟ (بخش اول)
انتظار فرج بر دو گونه است:
١ -انتظارى که سازنده است، تحرّکبخش است، تعهّدآور است، عبادت بلکه با فضیلتترین عبادات است.
از مجموعۀ آیات و روایات اسلامى استفاده مىشود که ظهور مهدى موعود (ع) حلقهاى است از حلقات مبارزه اهل حق و اهل باطل که به پیروزى نهایى اهل حق منتهى مىشود. سهیم بودن یک فرد در این سعادت موقوف به این است که آن فرد عملا در گروه اهل حقّ باشد. امامان و رهبران معصوم الهى بهطور روشن و صریح با ارائه تصویرى مناسب از انتظار، روى برداشت درست و صحیح از مفهوم آن تکیه داشتهاند و انتظار را از مقولۀ عمل به حساب آوردهاند، و لذا پیامبر (ص) مىفرماید:
«أفضل أعمال أمّتى انتظار الفرج» ؛ «افضل اعمال امت من انتظار فرج است.»
و نیز در روایتى دیگر از امام صادق علیه السّلام مىخوانیم: «أفضل الأعمال انتظار الفرج من اللّه» ؛ «بزرگترین اعمال انتظار فرج از خداست.»
اهمیت آمادگى و زمینهسازى را مىتوان در پیام امام صادق علیه السّلام یافت که فرمود:«لیعدنّ أحدکم لخروج القآئم و لو سهما» ؛ «باید هرکدام از شما براى خروج قائم آمادگى پیدا کند اگرچه با تهیه کردن یک تیر باشد.»