حقیقت انتظار چیست؟
انتظار، کیفیتى روحى است که موجب به‌وجود آمدن حالت آمادگى است براى آنچه انتظار دارند، و ضدّ آن یأس و ناامیدى است. هرچه انتظار بیشتر باشد آمادگى بیشتر است. اگر انسان، مسافرى داشته باشد که چشم به راه آمدن او است، هرچه زمان رسیدن او نزدیک‌تر گردد آمادگى براى آمدنش فزونى مى‌یابد.
حالت انتظار، گاهى به پایه‌اى مى‌رسد که خواب را از چشم مى‌گیرد، چنان‌که درجات انتظار از این نظر تفاوت مى‌کند، همچنین از نظر حبّ و دوستى نسبت به آنچه را انتظار دارد تفاوت دارد. هرچه عشق به «منتظر» افزون باشد آمادگى براى فرا رسیدن محبوب افزون مى‌گردد و دیر آمدن و فراق محبوب دردناک مى‌گردد، تا بدانجا که انسان منتظر از خود بى‌خود مى‌شود و دردها و سختى‌هاى دردآور و مشکلات سخت خود را در راه محبوب حس نمى‌کند.
