مقصود از ندای آسمانی در علایم ظهور چیست؟
در این مورد سه دسته روایت وجود دارد:
1 - روایاتی که دلالت بر وجود ندا به صورت اجمال دارد، و اینکه این ندا از علایم حتمی ظهور حضرت مهدیعلیه السلام است.1
2
- دسته دوم روایاتی است که دلالت بر دو گونه ندا دارد: یکی ندای به حقّ که
در ابتدا پدید میآید، و دیگری ندای به باطل که بعد از آن است.2
3 - در برخی از روایات نیز اشاره شده که ندا به اسم قائم است.3
با
نظری به مجموع احادیث «صیحه و فزع و ندای آسمانی» پی میبریم که تمام آنها
به یک معنای مشترک اشاره دارند، گر چه با تعبیرهای مختلف آمدهاند و بر
این ادّعا میتوان شواهدی اقامه نمود:
الف. صیحه و ندا هر دو به جبرئیل نسبت داده شده است.
ب. وقت هر دو در یک زمان یعنی شب جمعه، بیست و سوم ماه رمضان معین شده است.
ج. آثار این دو یکسان بیان شده است.
11) کمال الدین، ص 649.
2) الغیبة، نعمانی، ص 254.
3) کمال الدین، ص 328، ح 7.
مَن کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ یَمْهَدُونَ ﴿۴۴﴾
هر که کفر ورزد کفرش به زیان اوست و کسانى که کار شایسته کنند [فرجام نیک را] به سود خودشان آماده می کنند(۴۴)
ش سوره: 30 آیه: 44