« وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ ٱلْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّیَقُولُنَّ مَا یَحْبِسُهُۥٓ أَلَا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُوا بِهِۦ یَسْتَهْزِءُونَ »
« و اگر مجازات را تا زمان محدودی از آنها به تأخیر اندازیم، (از روی استهزا میگویند: «چه چیز مانع آن شده است؟!» آگاه باشید، آن روز که (عذاب) به سراغشان آید، از آنها بازگردانده نخواهد شد؛ (و هیچ قدرتی مانع آن نخواهد بود؛) و آنچه را مسخره میکردند، دامانشان را میگیرد « !
در احادیث اهلبیت (ع) عصمت و طهارت تصریح شده که منظور از عذاب در این آیه، عذاب آخرت نیست، بلکه دست انتقام الهی است که در رجعت از آنها انتقام خواهد گرفت و پیش از آخرت آنهارا به سزای کردار خویش خواهد رسانید.1
امام صادف(ع) در تفسیر این آیه فرمود منظور از «عذاب» خروج حضرت قائم است2 و منظور از «امت معدوده» اصحاب اوست که به تعداد اهل بدر است.3
-تعداد اهل بدر: 313 نفر
1) سوره هود آیه 68
2) غیبت نعمانی ص 241
3) تفسیر صافی ج2 ص433 و تفسیر برهان ج2 ص209.
منبع: رجعت یا دولت کریمۀ خاندان وحی (ع)